Kim bilir!

Merhaba okurlarım!

Ayrılık en zorudur bu hayatta. Her seferin de araya mesafe girer. Kimi sefer gönül girer araya kimi zaman kilometreler.

Sizlere yağmurlu bir günde yürürken kafama esip de oturduğum banktan bu şiirim ile sesleniyorum.

 

Kimse Bilir?

Yıllar geçti sevgilim,

Yüzünü görmeyeli,

Sesini duymayalı,

Gözlerine bakmayalı.

Aşılmaz dağları aşmak isterdim,

Lakin aşmıştı sorunlar başımı,

Aşamadım sana olan yolumu,

Kim bilir aşmıştı zaman bir anlarımızı.

'Gitme!' demiştin ya bana,

Kim bilir titremiyordur artık dudakların.

Kıydın ya içinde ki acıyla saçlarına,

Kim bilir tel tel uzamışlardır.

Ağlardın ya içli içli,

Kim bilir kurumuştur nemli kirpiklerinin.

Çıkmıştır karşına birisi,

Kim bilir parlıyordur tekrar gözlerin.

Ona da böyle atar mı kalbin, bilmem!

Kimse bilmez zaten böylesini...