Kendi Yolumuzda

Her birimiz kendi hayatımızın baş karakterleriyiz. Bize çizilmiş yolda yürürken etrafımıza baktığımızda ne kadar yavaş ilerlediğimizi düşünsek bile geriye baktığımızda zamanın ne kadar da hızlı geçtiğini anlarız.

Bir zamanlar sevdiğimiz şeyler şimdilerde buruk bir hisse yol açıyor. Eski arkadaşlar kayboluyor yada anılarımızda yaşıyorlar. Defterlerin yaprakları bitiyor ve kalemler kırılıyor. Pastanın mumlarını üfleniyor.. Ağaçlar çiçek açıyor ardından ise kar tanelerine durak oluyor. 

Bizlere sadece geriye anılarımız kalıyor...

Bugün her zamanki gibi bir gündü. Okula gittim, derslere girdim. Arkadaşlarımla şakalaştım, eğlendim ama aklıma şuan iki yıl öncesinde, üç yıl öncesinde nasıldı diye hatırlattım.

Kişiden kişiye değişir tabi ki ama ben bugünümü daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. Büyük ihtimal yarınımı da daha çok seveceğim. Çünkü amaç bu değil mi zaten?

Eğer elinizde olmadan da olsa bu yolda yürüyorsanız önünüzde ki yolu çok daha güzel hale getirin!

Geçtiğiniz yollara rengarenk çiçekle ekin! Bu geçmişe baktığınızda güzel anılarınızı görmenizi sağlar.

Sıkı çalışın ve yere sağlam basın bu sizi ayakta tutacak!

Gök yüzünüze yıldızlar kondurun ve bulutların onları kapatmasına izin vermeyin✩. Onlar sizin yolunuzu aydınlık tutacak...