Ne Zaman Yağmur Yağsa

Camın dışındaki fırtına bana ne hissettiriyor bilemiyorum. Hatta öyle ki anlık düşüşlere bile isim bulamıyorum. Bir çoğunuzun hissettiklerine kendimi kapatalı çok olduğundandır belki de...

Bu yüzden artık bir isim koymayı bıraktım çünkü böyle hissetmem gerektiği için böyle hissediyorum veya kalbimin hızlanması gerektiği için hızlanıyor tek farksa yıllar sonra adını duymayacağım insanlara değil de yazacağım yeni bir yazı veya gelecek ilhama.

İnsanlar hayatının her bölümünde üretkendir fakat bunu ne yönde kullanacağı  veya ne kadar verim sağlayacağı kendine bağlıdır. Ben de bu yüzden kendime bu doğrultuda sözler verdim. İleride kendime ve aileme güzel bir hayat sağlamak, sağlıklı bir vücuda sahip olmak ya da geriye döndüğümde her anımı bana hissettirebilecek küçük parçalar bırakmak gibi.

Yaşadığım 16 yılı sorgulamam gerekirse birçok kez düşüp kalktığım ortada. Bunun nedeni olarak ise genelde devamlı farklı şehirlere taşınmak zorunda olduğumu öne sererim fakat şimdi düşünüyorum da bu aslında sadece bir bahane!

Dört yaşında da olsam on dört yaşında da olsam hep sustum ve ağladım. Sorunlarımı çözmek için başvurduğum ilk yol hep ağlamaktı çünkü  tanımadığım bir dolu insanın karşısında çıkaracak ne bir sesim ne de verecek bir cevabım olmadı. Ben de bu yüzden istemsizce de olsa hep ağladım.

Hayatımda dönüm noktası diyebileceğim zamanlar oldu. İlkinde dövüşmeyi, ikincisinde cevap vermeyi, üçüncüsünde ise umursamamayı öğrendim ve en sonunda kendim olmaya başladım. Evet daha yolun başındayım ve biliyorum ki yeri gelecek yine üzüleceğim ama hep olduğu gibi kendime bir ders çıkaracağım ve eskisinden de güçlü olacağım.