Hep Bir Kalalım
Hayatımda ilk defa birini kaybetmekten bu kadar çok korkuyorum.
Yanında olamamaktan elini tutamamaktan korkuyorum.
Ben burada her şeyden habersizken onun kendine zarar vermesinden korkuyorum.
O benim örnek aldığım kişi, imrendiğim kişi!
Asla normal biri olmadı. Her zaman biraz çılgın biraz kafasına buyruktu. Kimseye eyvallahı olmayan her şeyin en güzelini yapandır o!
Onun zayıf düştüğü noktada ben, benim zayıf düştüğüm noktada o vardır. Bu yüzden her zaman yanımızdan mendilimizi eksik etmeyiz. Olur da diğerimizin bir damla gözyaşı süzülürse yanağına silelim diye.
Çok uzun bir süre sonra tekrar yazıyorum. Belki de bunca yazamıyor olma sebebim içimde yaşadığım boşluktu. Fakat şu an içimde yaşadığım korku öyle ki beni tekrar masanın başına oturttu.
Seni çok seviyorum dostum!
Bunu bil çünkü her zaman dediğim gibi sen benden kaçsan bile ben hep senin peşinde olacağım.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorum yazarken karşımızdakinin de bir insan olduğunu unutmayalım. :)