şöyle sağdan sağdan

2021'in ilk saatlerindeyiz ve ben saçma bir şekilde uykum olmasına rağmen şarkı dinlemek istiyorum ve bunu da en iyi laptopumdan yapabiliyorum. İşte bu yüzden bu yazıyı yazmak için kendime fırsat buldum. Yılın ilk yazısına hoş geldiniz.

2020'den çıkardığım en büyük ders hiçbir şeye gereğinden fazla değer vermemek gerektiği oldu. Evet, istifçi olduğumu biliyordum ama insaf istifçisi olduğumu çok geç fark ettim. Evet bir kalem zamanında sana güzel hikayeler anılar yazmış olabilir ama mürekkep kaçırıp da senin aklını, kalbini kapkara yapan bir kalemi yanında taşımana pek de gerek yok. Hele de o kalem tamir edilemez haldeyse! Kalemlikte tutmak bile gereksiz olur bir noktadan sonra.

Yakın bir arkadaşım üniversiteye geçtikten üç ay sonra zihninin daha çok rahatladığını çünkü mürekkep kaçıran kalemlerin markalarını bile hatırlamadığını söylemişti. Bunu bu sene deneyimlemek istiyorum!

İnsanların tercihlerine saygı duymayı başardım. Bu tercih ben değilsem bile bu onların doğrusu olur. Belki de benim doğrum..:)