Kar Taneleri

KAR!

Ülkenin çoğu yerine kar yağmış bulunmakta ve ben de o şehirlerden birinde yaşıyorum. Akdeniz ikliminde olduğumuzdan pek kar yağmamasına rağmen bugün sağanak yağıyor. Okulların tatil olması ile 3 dersin sonunda eve geldik. İlk dersimiz beden eğitimi olduğu için karın tadını bolca çıkarttım ve tenefüste de bizim okuldan bekleneceği üzere okulca karın üzerinde halay çektik. 

    Penceremden dışarı baktığımda her zamanki ıssızlık yerini beyaz taneciklerin süzülüşüne bırakmış,ağaçlar gelinliklerini giymiş siyah takımlı soba kurumlarını bekliyor.

Böyle günler de siz nasıl hissediyorsunuz?

Çocukluk anılarınız önünüzden geçiyor mu?

Yoksa siz de hayallere dalıyor musunuz?

Yalnız kalmayı seviyorum. Etrafımda kaç kişinin olduğunun önemi yok benim için. Soğuk havalarda kendimi hissediyorum, içimdeki insanı. Zihnimde kurduğum dünyamdaki tek dostum olan kendim, içime kapandığım andan itibaren sadece benimle ilgilenir. En çok bu zamanlarda ilham gelir. Bu yüzden doludur telefonumun notlar bölümü yarım yamalak şiirlerle...

Tanınmaz hale gelmiş beyaz sokaklar bana çocukluğumu geçirdiğim kentleri hatırlatıyor. Zeytin gözlü,havuç burunlu dostumu anımsıyorum. Poşetlere oturup da kaydığım tepelerin özlemini hala içimde yaşıyorum. Tüm saflığımla uzandığım beyaz örtüde aşağı-yukarı salladığım kollarım, kanat olup beni melek yapardı ki bunların sadece geçici birer iz olduğunun farkına vardım.

Bastığım kar taneciklerinin üstünde yürümüyorum da sanki bulutlarda süzülüyor gibi hissediyorum. Kulağımda ki şarkı hep canımı yakıyor. Kulağımdan girip kalbime saplanıyor ama öyle bir saplanıyor ki nefes alamıyorum,duyamıyorum. Gök yüzüne bakıyorum. Birbirini incitmeden inen inciler hiçbir zaman bir olmayacağımızı, kavuşamayacağımızı hissettirse de eminim ki bir gün yeryüzüne ineceğiz ve eriyecek de olsak artık başıboş dolaşıyor olmayacağız.

Artık içimde o eski sevinç yok!

Nedendir bilmem artık hiçbir şeyin tadı yok!

İlk yağdığındaki sevinç kalmadı,

İlk aşık olduğum daki sevinç!

Ama gerekirse ellerim donsun,ayaklarım ıslansın...

Ben yine de o beyaz örtüyü seviyorum.




Bir sonra ki yazımda görüşmek üzere :)